زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عفت (قرآن)





عفت از صفات اخلاقی است که در آیات قرآن به آن اشاره شده است.


۱ - معنای عفت



عفّت، حالتى از حالتهاى نفس است كه با وجود آن، شهوت نمى‌تواند بر نفس غلبه كند. بنابراين‌ خوددارى نفس از شهوات نفسانى و تمايلات غير شايسته، در هر شخص و در هر موضوع، عفّت ناميده مى‌شود. عفّت، انقياد قوّه شهویّه، در مقابل امر و نهى‌ عقل، همچون ازدواج و خوردن در حد اعتدال عقلى و عرفى است.
در اين مدخل آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى‌ «عفّ»، «طيّب»، «حفظ»، «حصّن»، «حجب»، «قاصرات‌الطّرف»، «حيا»، «طهارت» و مشتقّات آنها و به مفهوم مخالف، از واژه‌هايى چون‌ «تبرّج»، «فحشا»، «دَعا» (درخواست كار زشت‌)، «شهوت»، «زنا»، «بغى»، «رفث»، «محيض»، «طمث»، «مسّ» و مشتقّات‌شان استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط با عفت در قرآن



آثار عفت (قرآن)، احکام عفت (قرآن)، ارزش عفت (قرآن)، بی‌عفتی (قرآن)، پاداش عفت (قرآن)، حفظ عفت (قرآن)، عفت آدم (قرآن)، عفت آل لوط (قرآن)، عفت اصحاب صفه (قرآن)، عفت بیان (قرآن)، عفت پدر مریم (قرآن)، عفت حوا (قرآن)، عفت حورالعین (قرآن)، عفت دختران شعیب (قرآن)، عفت دختران محمد (قرآن)، عفت در خانواده (قرآن)، عفت زنان (قرآن)، عفت کنیزان (قرآن)، عفت مادر مریم (قرآن)، عفت مجردان (قرآن)، عفت مردان (قرآن)، عفت مریم (قرآن)، عفت موسی (قرآن)، عفت مؤمنان (قرآن)، عفت نمازگزاران (قرآن)، عفت والدین مریم (قرآن)، عفت همسر (قرآن)، عفت همسران محمد (قرآن)، عفت همسران مؤمنان (قرآن)، عفت یحیی (قرآن)، عفت یوسف (قرآن)، عفیفان (قرآن)، عوامل عفت (قرآن)، نشانه‌های عفت (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۵۷۳ «عفّ».    
۲. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج ۸، ص ۱۸۰، «عفّ».    
۳. نراقی، محمد بن احمد، جامع السعادات، ج ۱، ص ۸۶.    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۰، ص۴۲۳، برگرفته از مقاله «عفت».    


رده‌های این صفحه : عفت | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.